به نقل از «آنا»

کودکان خود را با بازی علاقمند به کتاب کنید

تاریخ انتشار: ۴ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۹۲۱۷۳۳

گروه جامعه خبرگزاری آنا، کودکان به هنگام استفاده از این کتاب‌ها در قالب بازی و هیجان مسائل زیادی را می‌آموزند و در کنار آن نگرش مثبتی نسبت به کتاب‌ها در ذهن آن‌ها ایجاد می‌شود چرا که آن‌ها استفاده از کتاب را همراه با هیجان تجربه خواهند کرد. به همین جهت این دید مثبت آن‌ها را به کتاب‌خوانی تشویق خواهد کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در دنیای دیجیتال امروز کمتر فردی به دنبال کتاب می‌رود، در واقع اکثر خانواده‌ها وقت خود صرف امور دیگر همانند سیر در گوشی همراه هوشمند و ... می‌کنند، باتوجه‌به اینکه والدین به‌عنوان الگو‌های فرزندان در همین امور محسوب می‌شوند عدم استفاده کتاب و بی‌علاقگی به آن تأثیر به سزایی بر عدم استفاده کودکان از کتاب دارد، در واقع امروزه کمتر کودکی و حتی بزرگسالی ساعت از روز خود به کتاب‌خوانی اختصاص می‌دهد.

اما همچنان برخی دیگر از والدین دغدغه زیادی بر کتاب‌خوانی فرزندان و علاقه‌مندان کردن به استفاده از کتاب دارند در واقع تشویق کودکان به کتاب‌خواندن ممکن است برای بسیاری از والدین یک چالش باشد. خواندن نه‌تن‌ها برای یادگیری بلکه در دنیای مدرن که ارتباطات زیادی به‌صورت ایمیل و پیام‌های متنی انجام می‌شود، ضروری است. به همین دلیل، توانایی خواندن برای درک مطلب و برقراری ارتباط مؤثر بسیار حیاتی است و باید در سنین جوانی به کودکان آموزش داده شود.

فراتر از آن، کتاب‌خواندن برای لذت مزایای فراوانی برای افراد هم در سنین کودکی و هم در سنین بزرگسالی دارد. مطالعات نشان می‌دهند که عادت کتاب‌خواندن برای لذت‌بردن در دوران کودکی منجر به بهبود دایره واژگان و درک مطلب کودکان و حتی ریاضیات آن‌ها می‌شود.

در همین راستا باتوجه‌به اهمیت موضوع با یکی از روان‌شناسان این حوزه به گفتگو نشسته که نتیجه را باهم می‌خوانیم:

**والدین به‌عنوان الگوی فرزندان نقش مهمی بر کتاب‌خوانی کودکان خود دارند

فاطمه قاسم‌زاده با بیان اینکه والدین به‌عنوان الگوی فرزندان نقش مهمی بر کتاب‌خوانی کودکان خود دارند، خاطرنشان کرد: والدین می‌توانند با تهیه کتاب‌های مناسب سن آنها، عضوکردن فرزندان در کتابخانه‌ها و ... می‌تواند تأثیر به سزایی بر علاقه‌مند کردن کودکان به کتاب و کتاب‌خوانی داشته باشد.

وی با بیان اینکه فراهم‌کردن امکان دسترسی کودکان به کتاب‌های مناسب نقش به سزایی بر کتاب‌خوان کردن آن‌ها دارد، ابراز کرد: پدر و مادری که خود هیچ علاقه به خواندن کتاب از خود نشان نمی‌دهند نمی‌توان از فرزندان خود انتظار استفاده از کتاب داشته باشند.

این روان‌شناس کودک و نوجوان با بیان اینکه تربیت کودک نیاز به آموزش و مطالعه دارد، ابراز کرد: والدین می‌توانند کتاب‌های که در خصوص تربیت کودک نوشته را نزد فرزند خود مطالعه کنند، این امر سبب می‌شود که کودک از پدر و مادر خود الگو برداری کند و شروع به خواندن کتاب کند.

قاسم زاده با بیان اینکه نقش مراکزی آموزشی کودکان همانند مهدکودک، مدارس و موسسات مختلف می‌تواندد با اجرای برنامه‌های مختلف کودکان را به کتابخوانی علاقمند کنند، خاطر نشان کرد: در واقع این مراکز باید در آموزش‌های خود یک قدم جلوتر از والدین حرکت کنند و کتاب و کتابخوانی را محور آموزش‌های خود قرار دهند.

وی با بیان اینکه یکی از وضایف مراکز آموزشی آگاه سازی والدین در جلسات اولیا و مربیان در خصوص فواید کتاب خوانی در خانواده‌ها است، عنوان کرد: والدین باید کتاب‌های مناسب را در اختیار کودک قرار دهند چراکه اگر فرزند آن‌ها کتابی برای خواندن نداشته به مرور زمان علاقه خود از دست می‌دهد.

این روان شناس کودک و نوجوان ضمن تاکید بر اضافه کردن کتاب به وسایل سرگرمی و بازی کودکان توسط خانواده و مراکزآموزشی، ابراز کرد: والدین باید از همان کودکی و زمانی که فرزند آن‌ها سواد خواندن و نوشتن ندارند با خواندن کتاب‌های داستان متنوع و مناسب سن آن‌ها را علاقمند به این حوزه کنند.

قاسم زاده با بیان اینکه پژوهش‌ها نشان می‌دهد که کودکان علاقه زیادی به کتاب و کتابخوانی دارند، تصریح کرد: معمولا بعد از چند بار خواندن یک داستان از کتاب توسط والدین کودکان آن را یاد می‌گیرند و قادر خواهند بود آن را شرح دهند.

وی با بیان اینکه برخی والدین خواندن کتاب را جز فعالیت‌های روزمره کودکان محسوب نمی‌کنند، عنوان کرد: این امر به دلیل نا آگاهی والدین و مراکز آموزشی رخ می‌دهد.

این پژوهشگر کودک و نوجوان با بیان اینکه کودکان بسیاری از آموزش‌ها و مهارت مهم زندگی را از طریق کتاب و کتابخوانی یاد می‌گیرند، مطرح کرد: پژوهش حاکی از آن است که کودکان از کتاب‌های خوب و مناسب می‌کنند کمتر از سایر افراد مرتکب رفتار نامناسب می‌شوند.

قاسم زاده با بیان اینکه بسیاری از ویژگی‌ها و رفتار مناسب از طریق کتاب به کودکان آموزش داده می‌شود، اظهار کرد: در واقع یادگیری آموزش‌های مختلف از طریق کتاب تاثیر گذار و ماندگار‌تر پند و نصیحت خواهد بود.

**کتاب در برخی خانواده‌ها هیچ جایگاهی ندارد

وی با بیان اینکه کتاب در برخی خانواده‌ها هیچ جایگاهی ندارد، اذعان کرد: کتابخوانی را می‌توان با ابزار، بازی و روش‌های مختلف به کودکان یاد دهیم و در واقع آن‌ها را علاقه‌مند به کتابخوانی کرد حتی در این راستا می‌توان از طریق گوشی‌های هوشمند و نرم افزار مختلف می‌توان بهره‌مند شد.

این روان شناس کودک و نوجوان با بیان اینکه می‌توان از محتوای برخی کتاب ها‌ی قصه برای اجرای نمایش، تئاتر و بازی کردن با کودکان استفاده کرد، عنوان کرد: کودکان دوست دارند چیزی‌را که می‌خوانند اجرا کنند یا نقاشی کنند. خیلی از بچه‌ها از کتابی که خوانده‌اند کلیپ می‌سازند و این خیلی برای خواندن کتاب به آن‌ها اشتیاق می‌دهد و در عین حال میان کتاب‌خوانی و استفاده از تکنولوژی روز نیز، هماهنگی ایجاد می‌کند.

قاسم زاده با بیان اینکه از طرفی بخش زیادی از آموزش‌های مختلف را می‌توان از طریق بازی و کتاب به کودکان یاد داد، عنوان کرد: شرکت در رویداد‌های فرهنگی هم تاثیر به سزایی بر علاقمند کردن کتاب دارد به عنوان مثال حضور در نمایشگاه کتاب ویا مشاهده کتابخوانی هم سالان می‌تواند در این امر تاثیر گذار باشد.

وی با بیان اینکه به ندرت کودکی که به کتاب خواندن علاقه نداشته باشند وجود دارد، یاد آور کرد: اگر کودک علاقه‌ای به خواندن کتاب از خود نشان ندهد می‌تواند دلایل مختلف از عدم تمایل والدین به کتاب، سخت گیری و فشار والدین بیش از حد کتابخوانی، عدم اجازه بازی کودکان و اصرار به مطالعه والدین و ... می‌تواند بر بی علاقگی فرزندان به کتاب موثر باشد.

انتهای پیام/

منبع: آنا

کلیدواژه: کتاب کتابخوانی کودکان قاسم زاده کودک و نوجوان خواندن کتاب کتاب خواندن کتاب و کتاب کتاب خوانی خانواده ها آموزش ها کتاب ها بر کتاب

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۹۲۱۷۳۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

علت پرحرفی کودکان؛ چطور رفتار کنیم؟

کودکان با صحبت‌کردن بی‌وقفه میزان صبر و مقاومت والدین را می‌آزمایند. هر مرحله از رشد کودک چالش‌های خاص خودش را دارد. در مرحله‌ای که کودک یاد می‌گیرد با کلمات مختلف جملات معنادار بسازد، کم‌کم مقدار صحبت‌کردن او بیشتر می‌شود. صحبت‌کردن و سؤال پرسیدن روش‌هایی‌اند که کودک برای آشنایی بیشتر با محیط استفاده می‌کند و دنیای اطرافش را بیشتر می‌شناسد.

به گزارش چطور، گرچه گاهی این صحبت‌کردن بی‌وقفه کودک بسیار آزاردهنده است و ممکن است بخواهید با جست‌وجوی راه‌های ساکت‌کردن کودک با عنوان «چکار کنیم بچه کمتر حرف بزنه؟» به‌دنبال یافتن راه‌حل باشید، لازم است بدانید که این اوضاع موقتی است. با بزرگ‌ترشدن کودک و افزایش درکش از محیط کم‌کم صحبت‌کردن او کمتر خواهد شد. صبور باشید و بدون عصبانیت کودکتان را با دنیای اطرافش آشنا کنید.

علت پرحرفی کودکان چیست؟ ۱. اختلال کم‌توجهی بیش‌فعالی (ADHD)

گاهی علت روانشناسی پرحرفی کودک ابتلا به برخی اختلالات رفتاری است. معمولا کودکانی که دچار اضطراب، اختلال کم‌توجهی بیش‌فعالی و سایر اختلالات رفتاری هستند، تمایل بیشتری به صحبت‌کردن دارند. در صورتی پرحرفی کودکان نشانه تکانشگری و ابتلا به اختلال کم‌توجهی بیش‌فعالی است که کودک صرف‌نظر از محیط و اطرافیان، بی‌وقفه حرف بزند و مدام صحبت دیگران را قطع کند.

۲. اضطراب

اگر کودک حین صحبت‌کردن بی‌وقفه استرس دارد، علت پرحرفی اضطراب درونی اوست. گرچه اضطراب کودک معمولا با رفتارهایی مانند خجالت‌کشیدن یا گوشه‌گیری همراه است، گاهی کودکان خردسال اضطرابشان را با پرحرفی نشان می‌دهند.

۳. هوش زیاد

صحبت‌کردن بیش از حد کودک همیشه حاکی از ابتلا به اختلالات رفتاری مختلف نیست و گاهی ممکن است نشانه‌ای از توانایی کلامی فوق‌العاده او باشد که در کودکان تیزهوش رایج است. یافتن راه‌های دیگری برای ابراز وجود کودک و ارتباط با دیگران ممکن است وابستگی کودک به صحبت‌کردن با شما را تا حد زیادی کاهش دهد.

۴. اوتیسم

اگر صحبت‌کردن بی‌وقفه کودک با سایر مشکلات اجتماعی مانند ارتباط چشمی ضعیف، پافشاری زیاد روی یک موضوع یا مشکل در برقراری ارتباط متقابل همراه است، ممکن است نشانه‌ای از طیف اوتیسم باشد. اگر نگران صحبت‌کردن بیش از حد کودکتان هستید، بهتر است در این باره با متخصص کودکان مشورت کنید.

راهکارهای مقابله با پرحرفی کودکان

علت پرحرفی کودکان هرچه باشد، گاهی والدین واقعا از این‌همه سؤال و جواب خسته می‌شوند. اگر اکنون در این وضعیت هستید و هرلحظه وسوسه می‌شوید که به کودک بگویید «ساکت باش دیگه»، باید بدانید که این راهکار مؤثری نیست؛ ممکن است در لحظه کودک ساکت شود، اما تأثیر مثبت و ماندگاری روی او ندارد.

۱. تعیین کنید چه صحبت‌هایی نیاز به پاسخ دارند

همه حرف‌های کودک خطاب به شما نیستند و گاهی در حال بازی‌کردن با خودش حرف می‌زند و واقعا نیازی به پاسخی از جانب والدین ندارد. به حرف‌هایی که کودک خطاب به شما می‌گوید و سؤالاتی که می‌پرسد، با مهربانی جواب بدهید ولی وارد حریم صحبت‌کردن او با خودش یا اسباب‌بازی‌هایش نشوید و اجازه بدهید تنها بازی‌کردن را یاد بگیرد.

مثلا اگر می‌گوید «من می‌خوام با رنگ‌های آبی و قرمز و بنفش نقاشی بکشم» این جمله نیازی به پاسخ یا واکنشی از سمت شما ندارد. اما اگر می‌گوید «مامان، به این نقاشی نگاه کن، خوب کشیده‌ام؟»، یعنی باید به تصویری که خلق کرده است توجه کنید و مهربانانه نظر بدهید.

۲. حدومرز تعیین کنید

به زبانی ساده و قابل‌فهم به کودک توضیح دهید که کارهای دیگری هم دارید که باید در طول روز انجام بدهید و بازی با او را هم در فهرست کارهایتان بگنجانید. زمانی از روز را به نشستن کنار فرزندتان و بازی‌کردن و صحبت‌کردن با او اختصاص دهید. در این زمان هیچ کار متفرقه دیگری انجام ندهید و تمام توجهتان را معطوف بازی‌کردن با او کنید.

با این کار نیاز کودک به بودن در کنار شما رفع می‌شود و وقتی مشغول کارهای دیگر شوید، مدام دنبالتان نخواهد بود. وقتی زمان مشخصی از روز را به وقت‌گذراندن با کودک اختصاص می‌دهید، کم‌کم می‌فهمد چه زمانی وقت بازی‌کردن و صحبت‌کردن با شماست.

۳. مراقب لحنتان باشید

هرگز حرف‌هایتان را با لحن تند یا جملات منفی به کودک نگویید. شنیدن جملاتی مانند «تو هیچ‌وقت دست از حرف‌زدن برنمی‌داری!» باعث می‌شود در ذهن کودک تصوری منفی از خودش شکل بگیرد و خجالت‌زده شود.

به‌جای صحبت‌کردن با لحن تند، به کودک بگویید «من عاشق شنیدن حرف‌های تو هستم، اما کارهای دیگری هم دارم که باید انجام بدم. هروقت کارهام تموم شد، با هم صحبت می‌کنیم. باشه عزیزم؟» این لحن صحبت‌کردن باعث می‌شود کودک بفهمد شما همیشه دوستش دارید و فقط وظایف دیگری هم دارید که نمی‌توانید تمام‌وقت کنارش باشید.

چطور خودتنظیمی و کنترل تکانه را به کودک بیاموزیم؟

هیچ کودکی مجهز به مهارت‌های مختلف به دنیا نمی‌آید؛ ما والدین مهارت‌های مختلف را به آنها می‌آموزیم. همه کودکان برای تقویت مهارت‌های خودتنظیمی و کنترل تکانه نیاز به الگو و انجام تمرینات مکرر دارند. علت پرحرفی کودکان هرچه باشد، شما باید به شیوه‌ای سرگرم‌کننده خودتنظیمی را به کودک خود بیاموزید.

۱. زمانی از روز را به تمرین سکوت اختصاص دهید

به‌تدریج باید تحمل ساکت‌ماندن فرزندتان را افزایش دهید. به کودک بگویید «بیا چند دقیقه هیچی نگیم و یک کار سرگرم‌کننده انجام بدیم، مثلا نقاشی بکشیم یا با لگوها بازی کنیم». از زمان‌های کوتاه شروع کنید و به‌تدریج این زمان را افزایش دهید.

در ابتدا همراهی‌اش کنید و به‌مرور اجازه دهید به‌تنهایی مشغول بازی‌کردن شود. اسباب‌بازی‌های متنوع در اختیارش بگذارید تا انگیزه‌اش برای بازی‌کردن افزایش و برای صحبت‌کردن بیش از حد کاهش یابد.

۲. خودکنترلی را با کودک تمرین کنید

با تمرین و بازی به کودک یاد بدهید که همیشه باید با دقت به حرف‌های شما گوش کند. کتاب‌های مرتبط با این موضوع برایش بخوانید و اهمیت گوش‌دادن هنگام حرف‌زدن دیگران را از زبان شخصیت‌های قصه روایت کنید. حتی می‌توانید خودتان قصه‌ای جذاب بسازید و با نهی‌کردن پرحرفی شخصیت‌های قصه، غیرمستقیم به کودک یاد بدهید که بیش از حد صحبت‌کردن کار خوشایندی نیست.

کانال عصر ایران در تلگرام